Η Ρεάλ Κλουμπ Ντεπορτίβο δε Λα Κορούνια, όπως είναι το πλήρες όνομά της, δεν είναι άγνωστη στο Ελληνικό ποδοσφαιρικό κοινό. Έχει αγωνιστεί και με τις τρεις μεγάλες ομάδες (Παναθηναικό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ) στα κύπελλα ευρώπης, έχοντας ένα ρεκορ 3 νικών, 6 ισοπαλιών και 1 ήττας από τους ελληνικούς συλλόγους. Πιο γνωστή ωστόσο είναι για το μεγάλο άθλο που κατάφερε στο ισπανικό πρωτάθλημα τη σεζόν 1999/2000.
Ακολουθόντας το παράδειγμα αρκετών ισπανικών συλλόγων, η Deportivo έχει τις ρίζες της ίδρυσής της, στην Αγγλία, τη μητέρα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. To 1902 ένας νεαρός φοιτητής , με το όνομα Jose Maria Abalo, γυρίζει στην A Coruna της Γαλλικίας από όπου και κατάγεται και μιλάει στους ντόπιους για το ποδόσφαιρο. Δύο χρόνια μετά, το 1904, ο Abalo δημιούργησε μια ομάδα ποδοσφαίρου που ονομάστηκε Coruna. Μέλη του κορυφαίου γυμνασίου Sala Calvet, με κύριο πρωτεργάτη τον Frederico Fernadez- Amor Calvet, αθλητή της ξιφασκίας, το 1906 ίδρυσαν τον Club Deportivo de la Sala Calvet, το οποίο στη συνέχεια θα μετονομαστεί σε Deportivo de la Coruna και δύο χρόνια αργότερα απονεμήθηκε ο τίτλος Real (ή Βασιλική) από τον βασιλιά Alfonso XIII.
Αρχικά η ομάδα έπαιζε κυρίως φιλικούς αγώνες με ομάδες της περιοχής και δεν είχε κάποια ιδιαίτερη επιτυχία, μέχρι το 1912 όπου η ομάδα κατέκτησε το Concurso España, στη μια και μοναδική σεζόν που εμφανίστηκε το κύπελλο.
*** Η ιστορία του κυπέλλουConcurso España, έχει ενδιαφέρον για να καταλάβουμε τα ποδοσφαιρικά τεκτενώμενα της εποχής. Αρχικά η διοργάνωση ήταν μια Knockout διοργάνωση κάτω από την αιγίδα της Federación Española de Clubs de Foot-ball (FECF), της πρώτης ομοσπονδίας ισπανικού ποδοσφαίρου. Αναγνωρίστηκε επίσημα το 2023 και ήταν “αντιπαραθετική” του ιστορικού Copa del Rey (και του αποτυχημένου Copa Espana που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ το 1913).
Κατά τη διάρκεια του Κυπέλλου της Ισπανίας του 1911, ξέσπασε μια μεγάλη αντιπαράθεση σχετικά με την συμμετοχή ξένων ποδοσφαιριστών. Η Deportivo La Coruña και η Academia de Ingenieros αποσύρθηκαν πριν την κλήρωση για να διαμαρτυρηθούν για τη συμμετοχή ξένων παικτών στο τουρνουά. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, υπήρχαν περισσότερες διαμαρτυρίες και απειλές από ορισμένες ομάδες για αποχώρηση. Μετά τον αγώνα του πρώτου γύρου μεταξύ της Athletic Bilbao και της Fortuna Vigo, η Real Sociedad διαμαρτυρήθηκε για τον αγώνα, ισχυριζόμενη παράνομη επιλογή δύο Αγγλων παικτών στην ομάδα της Athletic. Η ένσταση ωστόσο απερρίφθηκε και η Real Sociedad αποσύρθηκε. Αφού οι υπόλοιπες ομάδες υποστήριξαν τη Real Sociedad και οι περισσότερες από αυτές απείλησαν ότι θα αποχωρήσουν, η Athletic αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει αυτούς τους παίκτες στους αγώνες της, αλλά αρνήθηκε το αίτημα της Fortuna Vigo για επανάληψη του αγώνα τους. Αυτή η διαμάχη ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στην απόφαση της Athletic Bilbao να επιλέγει αποκλειστικά Βάσκους παίκτες κάτι που επιβίωσε μέχρι τον 21ο αιώνα.
Για το Κύπελλο της Ισπανίας του 1912, η FECF δεν επέτρεψε τη συμμετοχή ξένων παικτών. Συγκεκριμένα, στο 7ο σημείο των κανόνων του τουρνουά, καθόρισε ότι: "οι ποδοσφαιριστές που απαρτίζουν τις ομάδες για αυτό το πρωτάθλημα και οι αναπληρωματικοί τους πρέπει να είναι Ισπανοί, θεωρώντας ως τέτοιους όσους είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα του Ισπανικού Κράτους".
Στον αγώνα για το Concurso España τον Μάιο του 1912, η κοινοπραξία της FECF αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο τουρνουά στο οποίο θα μπορούσαν να συμμετέχουν ξένοι παίκτες. Η ιδέα αυτή είχε συμφωνηθεί έξι μήνες νωρίτερα. Ο διαγωνισμός αυτός ονομάστηκε Concurso España και είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί κάθε χρόνο. Κάθε σύλλογος που ήταν μέλος της FECF μπορούσε να εγγραφεί, αλλά τελικά μόνο ομάδες της Γαλικίας παρευρέθηκαν και καταγράφηκαν μόνο η Deportivo La Coruña, η Vigo FC και το Pontevedra Sporting Club, με το τελευταίο να αποσύρεται πριν τη διεξαγωγή του τουρνουά. Έτσι, ο αγώνας που έκρινε τον νικητή ήταν αυτός μεταξύ Deportivo και της μεγάλη αντιπάλου Vigo. Ο τελικός ξεκίνησε στην Κορούνια στις 7 Σεπτεμβρίου 1912. Όταν το αποτέλεσμα ήταν 4-3 υπέρ της Deportivo και απέμεναν λίγα λεπτά για την λήξη, ο αγώνας διακόπηκε λόγω έλλειψης φωτισμού και ο αγώνας συνεχίστηκε την επόμενη μέρα, με νικητή τη Deportivo La Coruña ενώ ακολούθησε και φιλικός αγώνας μεταξύ των δύο συλλόγων που κέρδισε η Vigo 3-2.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της ανωτέρω συνέλευσης της FECF τον Μάιο του 1912, υπήρξε μια διαίρεση στην ομοσπονδία. Ορισμένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων της Real Sociedad και της FC Barcelona, αποχώρησαν από την FECF μετά από διάφορες διαφωνίες, ιδρύοντας στο τέλος του ίδιου έτους τη Real Unión Española de Clubs de Foot-ball (RUECF) στο Σαν Σεμπαστιάν. Η FECF δημοσίευσε τους κανόνες για τη διεξαγωγή της δεύτερης έκδοσης του Concurso España, των οποίων οι τελικοί θα ξεκίναγαν στις 6 Σεπτεμβρίου 1913. Ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε επειδή εκείνη την ημερομηνία οι δύο ανωτέρω ομοσπονδίες βρίσκονταν σε διαδικασία διάλυσης και δημιουργίας της νέας Royal Spanish Football Federation (RFEF).***
Η πρώτη συμμετοχή της Deportivo στο ισπανικό πρωτάθλημα έγινε την σεζόν 1928/1929, στις πρώτες προσπάθειες δημιουργίας ενιαίας λίγκας ώς Primera Division. Εκεί η Deportivo κατατάχθηκε στη δεύτερη κατηγορία, καθώς στην πρώτη είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο οι νικητές των προηγούμενων πρωταθλημάτων. Η πρώτη συμμετοχή στη πρώτη κατηγορία έγινε τη σεζόν 1940/1941, παραμένοντας σε αυτή εως τη σεζόν 1944/1945. Μέχρι τότε η ομάδα αγωνιζόταν στο παλιό Riazo, ενώ τη χρονιά 1944 έχτισε το καινούριο γήπεδο που αποτελεί έδρα του συλλόγου εως και σήμερα.
Την επόμενη δεκαετία και μέχρι το 1957 η Deportivo έγινε πιο ανταγωνιστική, φέρνοντας αρκετούς παίκτες από τη λατινική αμερική έφτιαξε μια δυνατή ομάδα, κατακτώντας μάλιστα και τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα του 1950!
Μάλιστα τη σεζόν 1953/1954 ξεκίνησε από την ομάδα ο Luis Suárez Miramontes, ο μοναδικός ισπανός παίκτης που κατέκτησε τη χρυσή μπάλα.
Από το 1957 και μετά η Deportivo έγινε η ομάδα ανσανσέρ, καθώς αγωνιζόταν μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Από το 1973 η Deportivo θα παλεύει για να μην πέσει στη τρίτη κατηγορία, πράγμα που συναίβει 2 φορές. Ο σύλλογος αντιμετώπιζε πολλαπλά αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα και οι χρονιές μέχρι το 1988 θα χαρακτηριστούν ως οι σκοτεινές εποχές για την ομάδα της Γαλλικίας.
Μετά από αλλαγές στη διοίκηση της ομάδας η Deportivo θα επιστρέψει στις επιτυχίες. Το 1990-1991 η ομάδα μετά από 18 χρόνια θα παίξει ξανά στη πρώτη κατηγορία, ενώ το 1992/1993 θα τερματίσει τρίτη πίσω από τη Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ Μαδρίτης. Τη σεζόν 1993/1994 η ομάδα θα χάσει το πρωτάθλημα στη τελευταία αγωνιστική σε ισοβαθμία με την Μπαρτσελόνα. Σε εκείνη τη σεζόν θα είναι πρώτη από την 14η έως την 37η αγωνιστική, ενώ στο τελευταίο ματς της 38ης αγωνιστικής με τη Βαλένθια, η Ντεπορτίβο θα χάσει πέναλντι που θα μπορούσε να της χαρίσει τον τίτλο. Παράλληλα η ομάδα θα έχει συνεχείς εμφανίσεις στα ευρωπαϊκά κύπελλα.
Το 1994/1995 θα έρθει ο πρώτος μεγάλος τίτλος για την ομάδα αφού θα καταφέρει να κατακτήσει το Copa del Ray, νικώντας στον τελικό τη Βαλένθια με 2-1, την ομάδα που της στέρησε το πρωτάθλημα την προηγούμενη σεζόν.
Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία ήρθε τη σεζόν 1999/2000 όπου η ομάδα κετέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας για πρώτη φορά στην ιστορία της. Η ομάδα τερμάτισε πρώτη, πάνω από την Μπαρτσελόνα με 69 βαθμούς, που αποτελεί ρεκορ χαμηλότερης συγκομιδής βαθμών. Στη σύνθεση της ομάδας τότε συμμετείχαν παίκτες όπως ο Τριστάν, Φράν και Ρόι Μακάι. Με αυτό τον τίτλο η Κορούνια έγινε η δεύτερη “μικρή” πόλη της Ισπανίας που κατακτά πρωτάθλημα, μετά τη Σοσιεδάδ. Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος η ομάδα θα αγωνιστεί στο Champions League, όπου στο πρώτα αγώνα που θα δώσει ποτέ θα αναμετρηθεί με τον Παναθηναικό.
Την επόμενη σεζόν η Deportivo θα τερματίσει δεύτερη πίσω από τη Βαλένθια, θα κατακτήσει όμως το δεύτερο κύπελλο ισπανίας στην ιστορία της, νικώντας την Ρεαλ Μαδρίτης με 2-1 στο Μπερναμπέου, χαλώντας την πανηγυρική ατμόσφαιρα που είχε οργανωθεί στη Μαδρίτη, για τον εορτασμό των 100 χρόνων του Κυπέλλου Ισπανίας.
Μέχρι το 2004 η ομάδα θα είναι ανταγωνιστική βγαίνοντας 2η ή 3η στο πρωτάθλημα. Ωστόσο μετά θα ακολουθήσει μια αγωνιστική κάμψη, με το σύλλογο να υποβιβάζεται δύο φορές έως το 16-17 όπου από τότε θα ακολουθήσουν τα δεύτερα σκοτεινά χρόνια, αφού η ομάδα όχι μόνο δεν κατάφερε ποτέ να προβιβαστεί ξανά, αλλά τρία χρόνια αργότερα θα πέσει ξανά στη τρίτη εθνική όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα.
Το πρωτάθλημα Ισπανίας, τα δύο Copa del Ray,τα τρια SuperCup Ισπανίας οι 112 συμμετοχές στα ευρωπαϊκά γήπεδα και το Ιστορικό Riazor έχουν μείνει για να θυμίζουν την πάλαι ποτέ επιτυχημένη ομάδα της Γαλλικίας στα γήπεδα της Primera Federación.
إرسال تعليق